მისიონერები არიან მოხალისეები, რომლებმაც საკუთარი ცხოვრება ორი წლით გადადეს და სხვებს ეხმარებიან იესო ქრისტესთან დაახლოებაში. მისიაში წასვლამდე ისინი იყვნენ სტუდენტები, ათლეტები, წიგნის მოყვარულები, მუსიკოსები, მუშაობდენ და ა.შ. მსახურების შემდეგ კი, დაუბრუნდებიან ჩვეულ ცხოვრებას — დაასრულებენ კოლეჯს, იმუშავებენ, ივლიან პაემანზე, შექმნიან ოჯახს და ჩვეულებრივი ცხოვრებით იცხოვრებენ.

ისინი მთელი მსოფლიოდან არიან. იშვიათი არ არის, რომ მისიონერი მსახურობდეს ქვეყანაში და საუბრობდეს სხვა ენაზე. მისიონერები მსახურობენ ახალგაზრდობაში ან პენსიაზე გასვლის წლებში, მარტონი ან როგორც წყვილი. როგორიც არ უნდა იყოს მათი ასაკი, მათი მოტივაცია გულწრფელია — ისინი ტოვებენ სახლებს და ოჯახებს გარკვეული პერიოდის განმავლობაში, რათა გააკეთონ ის, რაც იესომ ასწავლა თავის მოციქულებს: „მოედეთ მთელს სოფელს და უქადაგეთ სახარება ყოველ ქმნილებას“ (მარკოზი 16:15).

არა. იესო ქრისტეს სახარება ყველასთვისაა. იგი ყველას თავისთან იხმობს, „უფულოდ და უსასყიდლოდ“ (ესაია 55:1). მისიონერებს უწევთ ხარჯის გაღება თქვენ სანახავად, რადგან მისიაში საკუთარი ხარჯებით მოდიან. ეკლესიის ადგილობრივ ხელმძღვანელებს და კლასის ინსტრუქტორებს ანაზღაურება არ აქვთ.

საეკლესიო მსახურების დრო განსხვავდება სამრევლოებში. თუმცა, თქვენ ყოველთვის შეგიძლიათ დაეყრდნოთ ერთ ძირითად მსახურებას ყველასთვის, რომელსაც მოჰყვება გაკვეთილები ბავშვებისთვის, ახალგაზრდებისთვის და მოზრდილებისთვის.

აღნიშნულ მსახურებას, რომელიც ყველასთვისაა, „ზიარების შეკრება“ ეწოდება. ეს შეხვედრა შედგება საგალობლებისგან, ლოცვებისგან და ქადაგებებისგან (ანუ „გამოსვლისგან“), რომლებსაც ყოველ კვირას კრების სხვადასხვა წევრები წარმოადგენენ. თუმცა შეხვედრის ყველაზე მნიშვნელოვანი ნაწილი ისაა, რომ ჩვენ ვიღებთ ზიარებას, რათა გავიხსენოთ ჩვენი მხსნელი.